فعالیت ورزشی مردان در نوجوانی با سلامت قلب در میانسالی ارتباط دارد
تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۴۳۹۴۱
به گفته محققان دانشگاه لینشوپینگ(Linköping)، به نظر میرسد اینکه تناسب اندام مردان در دوران جوانی، با سلامت قلب آنها در میانسالی ارتباط دارد.
به گزارش ایسنا، به طور خاص، مردانی که در دوران نوجوانی(۱۰ تا ۱۹ سالگی) تناسب اندام داشتند، نزدیک به ۴۰ سال بعد، خطر ابتلا به تصلب شرایین بسیار کمتری نشان دادهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به نقل از اساف، آترواسکلروز(Atherosclerosis) یا ضخیم شدن شریانها معمولا به دلیل تجمع پلاک در پوشش داخلی رخ میدهد. مطالعهای که به تازگی منتشر شده است نشان میدهد که تصلب شرایین با آمادگی جسمانی و بیماریهای قلبی عروقی ارتباط دارد.
نتایج محققان این تصور را تقویت میکند که آمادگی جسمانی با پیامدهای سلامتی در اواخر زندگی مرتبط است.
پونتوس هنریکسون(Pontus Henriksson)، استادیار ارشد دپارتمان بهداشت، پزشکی و علوم مراقبتی در دانشگاه لینشوپینگ، میگوید: یافتهها از این نظر نگرانکننده هستند که یک روند جهانی واضح وجود دارد که نشان میدهد جوانان عصر حاضر نسبت به زمانی که شرکتکنندگان در مطالعه در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ دوران جوانی خود را سپری میکردند، تناسب اندام کمتری دارند.
بنابراین، من معتقدم که این یافتهها ممکن است برای کسانی که اکنون در حال رشد هستند، مهمتر باشد.
مطالعات قبلی نشان داده است که داشتن فرم بدنی نامناسب در سنین جوانی ارتباطی با افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی در سنین پایین دارد. با این حال، مکانیسم ایجاد این رابطه به طور کامل درک نشده است. در همین حال، یک نشانگر خطر مهم برای بیماریهای قلبی عروقی در آینده، وقوع ضخیم شدن شریانها است.
یک تیم تحقیقاتی بینالمللی که این مطالعه اخیر را انجام دادهاند، تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا آمادگی جسمانی در دوران نوجوانی به طور بالقوه با ضخیم شدن شریانها ارتباط دارد یا خیر.
برای انجام این پروژه، محققان اطلاعات ارائه شده توسط ثبت نام سربازی در سوئد را با یک مطالعه جمعیتی بزرگ که بر سلامت قلب و ریه در میان افراد مسن(۵۰ تا ۶۴ سال) تمرکز داشت، مقایسه کردند. نویسندگان مطالعه تاکید میکنند که یکی از بزرگترین نقاط قوت این مطالعه، پایه و اساس آن بر جمعیتی است که برای مدت طولانی ۳۸ سال تحت نظر بودهاند.
نویسندگان این مطالعه، شریانهای کرونر را که خون را به عضله قلب میرسانند، با استفاده از سیتی آنژیوگرافی کرونر(CCTA) بررسی کردند. علاوه بر این، آنها روی دو نوع مجزا از پلاکها در شریانهای کرونری تمرکز کردند. پلاکهای حاوی کلسیم از لحاظ تاریخی مورد توجه مطالعات قبلی بودهاند، زیرا اندازهگیری آنها آسانتر است.
آنجل هرایز-آدیلو(Ángel Herraiz-Adillo)، فوق دکترا در همان گروه تحقیقاتی میگوید: ما نه تنها پلاکهای حاوی کلسیم در شریانهای کرونری را اندازهگیری کردیم، پلاکهای غیر کلسیمی را نیز اندازهگیری کردیم که مشکلسازتر در نظر گرفته میشوند و ممکن است احتمال پارگی آنها بیشتر باشد که میتواند باعث حمله قلبی شود.
پونتوس هنریکسون میافزاید: ما در مطالعه خود میبینیم که هم تناسب اندام قلبی- تنفسی خوب و هم قدرت عضلانی خوب در جوانی با خطر کمتر ابتلا به تصلب شرایین در عروق کرونر تقریبا ۴۰ سال بعد مرتبط است.
با توجه به این که در این مطالعه از دادههای مربوط به مردان اسفاده شده است مطالعات بیشتری لازم است تا مشخص شود آیا موارد مشابهی در زنان نیز وجود دارد یا خیر.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: تصلب شرایین تناسب اندام ايران سرطان ناسا صندوق نوآوری و شکوفایی تناسب اندام شریان ها پلاک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۴۳۹۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جویدن ناخن با کدام اختلالات سلامت روان ارتباط دارد؟
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از سلامت نیوز، ناخن جویدن یک عادت بیمارگونه در نظر گرفته می شود که با ناخن جویدن تکراری و به ظاهر کنترل نشده مشخص می شود.
در کنار سایر رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن، جویدن ناخن در DSM-IV تحت عنوان «سایر اختلالات وسواسی اجباری» طبقهبندی میشود و مطالعات نشان میدهد که اونیکوفاژی با چندین اختلال روانپزشکی مرتبط است، از جمله:
اختلال کمبود توجه بیش فعالی: با تکانشگری و بیش فعالی و همچنین مشکل در توجه مشخص می شود.
اختلال نافرمانی مخالف: با سرپیچی و نافرمانی نسبت به افرادی که در موقعیت های قدرت هستند مشخص می شود.
اختلال اضطراب جدایی: با اضطراب بیش از حد در هنگام جدا شدن از افراد یا حیوانات خاص مشخص می شود.
سندرم تورت: با حرکات و صداهای غیر ارادی مشخص می شود.
رفتارهای مرتبط شامل کندن مزمن پوست، کشیدن مو، گاز گرفتن گونه و دندان قروچه است.
علائم اختلال جویدن ناخن چیست؟
اونیکوفاژی ممکن است علائم زیر را داشته باشد:
احساس تنش قبل از گاز گرفتن (که می تواند به صورت اضطراب، ناراحتی، هیجان و غیره ظاهر شود)
احساس هایی مانند خارش، سوزن سوزن شدن یا درد
احساس لذت و آرامش بعد از گاز گرفتن و کندن ناخن
احساس گناه یا شرم از جویدن ناخن
آسیب به بافت های اطراف انگشتان و کوتیکول ها
آسیب به دهان یا مشکلات دندانی
در حالی که جویدن ناخن در کودکان شایعتر است، اونیکوفاژی میتواند در نوجوانان و حتی بزرگسالان رخ دهد که ممکن است این عادت را به عنوان یک تیک عصبی داشته باشند.
چه چیزی باعث اونیکوفاژی می شود؟
در حالی که علت دقیق ناخن جویدن هنوز موضوع بحث علمی است و شناخته شده نیست، مطالعات نشان داده اند که ناخن جویدن ممکن است توسط عوامل زیر ایجاد شود:
کمال گرایی
کسالت
فشار
تنهایی
بلوغ
اکثر محققان بر این باورند که افرادی که رفتارهای تکراری مانند ناخن جویدن دارند، کمال گرا هستند. آنها ممکن است نتوانند یک کار را با سرعت متوسط به پایان برسانند و زمانی که به اهداف خود نمی رسند مستعد ناامیدی، بی حوصلگی و نارضایتی می شوند.
افرادی که ناخن های خود را می جوند معمولاً این عادت را از روی کسالت یا به عنوان واکنشی به یک موقعیت استرس زا انجام می دهند، اما این رفتار می تواند ناخودآگاه شود و در طول فعالیت های معمول مانند تماشای تلویزیون یا مطالعه روی آنها تأثیر بگذارد.
به طور معمول، ناخن جویدن در دوران نوجوانی و زمانی که نوجوان تجربیات و احساسات جدیدی را تجربه می کند، ایجاد می شود. دانشمندان معتقدند که اکثر مردم در نهایت از آن عبور می کنند.
گزینه های درمانی اونیکوفاژی چیست؟
اونیکوفاژی می تواند باعث اضطراب، استرس عاطفی و مشکلات جسمی شود. درمان آن نیز بستگی به شدت بیماری دارد. به عنوان مثال، اونیکوفاژی خفیف نیازی به درمان ندارد زیرا کودکان اغلب این عادت را ترک می کنند. نکاتی برای جلوگیری از جویدن ناخن عبارتند از:
اجتناب از تحریک بیش از حد که ممکن است محرک جویدن ناخن باشد.
مشغول نگه داشتن دهان و دست ها (مانند جویدن آدامس)
مدیریت استرس و اضطراب (مانند ورزش)
کوتاه نگه داشتن ناخن ها، مانیکور کردن یا پوشاندن آنها برای کاهش وسوسه جویدن
استفاده از ترکیبات تلخ مزه روی ناخن برای جلوگیری از جویدن ناخن (بیشتر پزشکان این روش را توصیه نمی کنند)
در برخی موارد رفتار درمانی ممکن است برای رسیدگی به هر گونه مشکل زمینه ای سلامت روان یا اختلالات روانی مورد نیاز باشد.